කොතලාවල වෛද්‍ය පීඨයට පෞද්ගලික උපාධි අපේක්ෂකයන්ට ඉඩ දීමට පෙර මේ කරුණු ගැන  සිතිය යුතුව ඇත. 

මේ රටේ අධ්‍යාපන ක්‍රම කිහිපයක් ඇත. 

ඒ ජාතික පාසල් ජාත්‍යන්තර පාසල් මද්‍රසා පාසල් අරාබි පාසල්  වශයෙන්.

මේවායෙන්  ළමුන් උසස් අධ්‍යාපනය සඳහා පිටවනුයේ විවිධ කාල වකවානු වලය. 

ජාත්‍යන්තර පාසල්වල උසස් පෙළ සාමාන්‍ය පෙළ සියලු විභාග සඳහා මෙරට ජාතික  විදේශ විනිමය ලක්ෂ ගණනින් එක් සිසුවෙක් සඳහා වැය වන අතර උසස් අධ්‍යාපනය සඳහා ද විශාල මුදලක් විදේශයන් වෙත යවනු ලබයි. 

ඇතමෙක් එසේ කරනු ලබන්නේ විදේශයක රැකියාව සහ ස්ථිර නේවාසික පහසුකම් ලබාගැනීම වෙනුවෙන්ය. 

එහෙත් ඒ වැය වන විදේශ විනිමය නැවත රටට ලැබෙන්නේ නැත. 

මද්‍රසා පාසල් අරාබි පාසල් ජාත්‍යන්තර පාසල් වල උගන්වනු ලබන විෂය ධාරා එකිනෙකට වෙනස්ය. 

මෙරට බෙදුම්වාදය ඇති කිරීමට එය හේතුවක් වේ. 

ඉහත එක කාරණයකි. 

දෙවැනි කරුණ වන්නේ රජයේ පාසලක දේශීය විෂය නිර්දේශය හදාරන සිසුන් විශ්ව විද්‍යාලයට හෝ වෛද්‍ය පීඨයට යන්නේ වයස අවුරුදු විසිඑක පමණ වන විටය. 

එහෙත් අන්තර්ජාතික පාසලක ළමුන් උසස් පෙළ හදාරා වයස අවුරුදු 16 පමණ වන විට  මෙරට හෝ පිටරට විශ්ව විද්‍යාල පෞද්ගලික ආයතන වෙත ඇතුළත් වනු ලබයි. 

කොතලාවල වෛද්‍ය උපාධියට අදාළ අන්තර් ජාතික පාසල්වල සිසුන් ඇතුළත් කරගතහොත් වයස අවුරුදු පහක වෙනසක් ජාතික විෂය නිර්දේශය හදාරන සිසුන්ට මුදල් නිසා ඇති වන්නේය. 

එය සමාජ අසාධාරණයට මුල් වුන ගැටුමට මුල්වන හේතුවකි. 

එසේම එය ජාත්‍යන්තර මානව හිමිකම් ප්‍රඥප්තිය පවා උල්ලංඝනය කරයි. 

රජයේ පාසල්වල දැනට ගුරුවරුන් හතළිස් දහසක පමණ හිඟයක් ඇති බව රජයේ පාර්ශ්වම ප්‍රකාශ කරයි. 

එසේම රජයේ වෛද්‍ය පීඨවල ද විශාල ගුරු හිඟයක් ඇති අතර එය පියවීමට වසර පහක් හයක් පමණ කාලයක් ගත විය හැක. 

එබැවින් කොතලාවලට ගුරුවරුන් ඉබේ පාත් වන්නේ ද නැත. 

එසේම රටේ උගත්ම පිරිස ඇතුළත් වන දැනට රජයේ වෛද්‍ය පීඨ හතරක විශාල මානව සම්පත් සහ භෞතික සම්පත් විශාල හිඟතාවයක් සහ අඩුපාඩු රාශියක් ඇත. 

පළමුව ඒවා විසඳිය යුතුව ඇත. 

එබැවින් සුදුස්සාට සුදුසු තැන මිස මුදල් වලට සුදුසු තැන ලබාදිය යුතු නැත.  

ශ්‍රී ලංකාව ලෝක සෞඛ්‍ය දර්ශකවල  41 වෙන ස්ථානයේ සිටින අතර පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල ඇති ඉන්දියාව සිටින්නේ  112 වෙන ස්ථානයේය. 

එහෙත් ලෝකයේ දියුණුම සෞඛ්‍ය පද්ධතියක් ඇති සිංගප්පූරුවේ පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල නැත. 

සිංගප්පූරුව  එරටේ වෛද්‍ය හිඟය සඳහා කොළඹ වෛද්‍ය පීඨයන් පිටවන වෛද්‍යවරුන් තම රටේ සේවය සඳහා බඳවා ගනු ලබයි. 

එතරම් පහසුකම් ඇති සිංගප්පූරුව පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාලයක් දමා තම රටේ සෞඛ්‍ය ගොඩනගා ගත හැකිව තිබුණත් එසේ නොකරන්නේ ඇයි ද යන්න මේ රටේ පෞද්ගලික ආයතන ඕනෑ යයි සිතන දේශපාලකයන් ඇතුළු සියලු දෙනා කල්පනා කළ යුතු කරුණකි.

ඊළඟ ප්‍රධානම කරුණ වන්නේ මේ රටේ සීමාවාසික වෛද්‍යවරයකුට අදටත් වැටුප් ලෙස ගෙවනු ලබන්නේ රුපියල් හැටදහසකට ආසන්න මුදලකි. 

එසේම වයස අවුරුදු විස්සක් පමණ සේවයේ නිරත ශ්‍රේණිගත වෛද්‍යවරයෙකුට පවා රුපියල් ලක්ෂ දෙකකට ආසන්න මුදලක්  උපයා ගත හැකි අතර එය ලෝකයේ අනිකුත් රටවල් හා සසඳීමේදී ඉතා අඩුම වැටුපකි. 

එබැවින් ඉහළ වැටුප් සොයා මෙරට වෛද්‍යවරුන් පිටරට යෑම  එයට කදිම උදාහරණයකි. 

එසේම මෑතක සිට විදේශයන් වෙත කොතරම් දැන්වීම් දැමුවත් වෛද්‍ය උපාධිය සඳහා යන පිරිස අවම වී ඇත. 

එවන් පසුබිමක මෙරට තුළ හෝ කෝටි ගණනක මුදලක් වියදම් කරමින් ඉතා අඩු වැටුපකට  සේවය කිරීමට මිනිසුන් පෙළඹෙද යන්න බරපතල ගැටළුවකි මක් නිසාදයත් එම කෝටි ගණනක මුදල් උපයා ගැනීමට වසර විස්සක් තිහක් පමණ තම දහඩිය ශ්‍රමය කාලය පවුල සමඟ ජීවත්වන කාලය කැප කළ යුතුව ඇත. 

එහෙත් මෙරට ජාතික ධනය සොරකම් කරන වෙනත් අයථා ක්‍රමවලින් මුදල් හම්බු කරන අයට තම කළු සල්ලි සුදු කර ගැනීමට  එය අවස්ථාවක් විය හැක. 

වෛද්‍යවරයා යනු කුල මල ධන බල ජාති ආගම් භේදයෙන් තොරව සියලු රෝගීන්ට එක සේ සැලකිය යුතු  කෙනෙක් මිස විවිධ වාර්ගික ආගමික සහ ජාතිවාදී  සහ ධන බලයෙන් ඔලුව පුරවා ගත් අයවලුන් නොවිය යුතුව ඇත. 

එසේම අපේ රටට කොතරම් වෛද්‍යවරුන් ප්‍රමාණයක් අනාගතයේදී සිටිය යුතුද ඒ වෙනුවෙන් වෛද්‍ය පීඨ සැකසිය යුතුද යන්න ප්‍රතිපත්තිමය තීරණයක් ගත යුතුව ඇත. 

එසේ නොකොට හතු පිපෙන්නාක් මෙන් කටයුතු කළ යුතු නැත. 

වෛද්‍ය උපාධියට විදේශයන්  වෙත  යන මුදල මෙන් සිය දහස් ගුණයක් අන්තර්ජාතික සහ අනිකුත් ජාත්‍යන්තර පාසල් වල විභාග සඳහා විදේශයන් වෙත ඇදී යන ක්‍රමවේදය  නැවැත්වීමට කතා නොකරන්නේ ඇයි ද යන්න ප්‍රශ්නයකි. 

රටේ සියලුම දරුවන්ට කුමන පාසලක හෝ එකම කාල රාමුවක එකම විෂය නිර්දේශයක් උගන්වීමට හැකියාවක් නැත්තේ ඇයි  සහ එසේ විසඳීමට කටයුතු නොකරන්නේ ඇයිද යන්න බරපතළ ප්‍රශ්නයකි.

වෛද්‍ය වෘත්තිය ගරු කටයුතු වෘත්තියකි මෙරටේ බහුතරයක් වෛද්‍යවරුන් එයට ගරු කරමින් විෂමාචාර ක්‍රියාවල නිරත නොවී කටයුතු කරන පිරිසකි.

එහෙත් මෑතක අපේ රටේ ඇතැම් පෞද්ගලික රෝහල්වල වකුගඩු ජාවාරම් සිදුවූ බව රටට රහසක් නොවේ. 

අපේ රටේ වෛද්‍ය වරුන්ට ලෝකයට සාපේක්ෂව අවම වැටුපක් හිමිවෙද්දී කෝටි ගණනක් වියදම් කරමින් මෙවැනි වෘත්තියකට එන්නේ ඇයිද යන්න ප්‍රශ්නයකි. 

එම වියදම් කරන ලද මුදල් සොයා ගන්නේ ඉන්දියාවේ මෙන් අවයවජාවාරම් වෙනත් විසමාචාර ක්‍රියා මගින් ද  යන්න සෙවීමට අනාගතයේ කමිටු දහස් ගණනක් පරීක්ෂණ දහස් ගණනක් සිදු කරන්නට සිදුවනු ඇත. 

සෑම දේම විකිණීමට ප්‍රථම එහි ගුණාත්මකභාවය හා ප්‍රමිතිය ආරක්ෂා කිරීම රටේ අනාගත අභිවෘද්ධියට රුකුලකි. 

සිංගප්පූරුව එසේ කර ඇත.  එහි පෞද්ගලික හෝ මුදලට උපාධිය විකුණන රජයේ වෛද්‍ය පීඨ නැත. 

ශ්‍රී ලංකාව ඉන්දියාව වෙනවාද එසේ නැත්නම් සිංගප්පූරුව වෙනවාද යන්න සිතා බැලිය යුතුව ඇත.

එසේම රට නැවත ආගාධයකට තල්ලු කිරීමට කටයුතු කරන සියලුම පාලකයන් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදීව මේ රටේ පාලන ක්‍රමයෙන් බැහැර කිරීමට අතීතයේ මෙන් වර්තමානයේද මේ රටේ ජනතාව  පසුබට නොවනු ඇත. 

මේ පාලකයන් අතීතයෙන් පාඩම් ඉගෙන ගෙන නැත. 

- මහජන යුතුකම් කේන්ද්‍රය -