පසුගිය 19 වෙනිදින සිට ආගමන හා විගමන දෙපාර්තමේන්තුවෙන් පාස්පෝර්ට් නිකුත් කිරීම "ඔන්ලයින්" ක්‍රමයට හරවා ඇති බැවින් පස්වනක් ප්‍රීතියෙන් පිනා යමින්  "සුහුරු" ක්‍රමයෙන් පාස්පෝර්ට් එකක් ගැනීමට "හදිසි සේවය" යටතේ අයදුම් කරා. ඇත්ත වශයෙන්ම අවශ්‍යව තිබුනේ "එක්දින සේවය" යටතේ පාස්පෝර්ට් එක ලබා ගැනීමටයි. නමුත් "ඔප්ෂන්" ලෙස තිබුනේ "සාමාන්‍ය සේවය"  සහ "හදිසි සේවය" යන ක්‍රම දෙක පමණි. ක්‍රමයේ අසාර්ථක භාවයේ පළමු ප්‍රදර්ශණය වූවේ රුපියල් 15 දහස් ගනනක් ගෙවීමෙන් පසුව "ඇඟිලි සළකුණු" ගැනීම සඳහා සති තුනකට පසු දිනයක් ලැබීමයි. "සුහුරු" ක්‍රමයේ ඇති "වෙනස්කිරීම්" සඳහා දිගුවෙන් වෙනත් දිනයක් ලබාගැනීමට හැකිද කියා සුහුරුවේ ඉහල පහල ගොස් බැලුවද වෙනස්කිරීමට හැකියාව ලබාදී ඇත්තේ සේවය ලබන්නාවූ ස්ථානය පමණයි. දිනය වෙනස්කර ගැනීම සඳහා අවස්ථාවක් නොමැත. එබැවින් ලබාදී ඇති "හොට් ලයින්" එකට කතාකිරීමට උත්සාහ කරත් "හොට් ලයිනය" දිගටම ගොළුයි. "සුහුරුව" තවම ප්‍රසූත අවස්ථාවේ පසුවීම මීට හේතු විය හැකි යැයි සිතා ඊළඟ පියවර ගැනීමට යොමුවුනි.

එබැවින් ඉක්බිතිව කළයුත්තේ කුමක්දැයි "සුහුරුවේ" සඳහන් නොවුනිද, සහජ ඉවෙන් කටයුතු කරමින්, තවත් දන්න කිහිප දෙනෙකුට කතාකිරීමෙන්ද අනතුරුව, බත්තරමුල්ලේ පිහිටි ආගමන විගමන කාර්‍යාලයට සපැමිණියෙමි. හිතේ දෙගිඩියාවෙන් යුක්තව පැමිණියමුත් ඉදිරි ආරක්ෂක වලල්ලේ නොව ඉදිරි දොරටුවේ සේවයේ නියුතු නිලධාරී මහත්වරුන්ගේ කාරුණික මගපෙන්වීම යටතේ පහල තට්ටුවේ "විමසීම්" අංශය වෙත පැමිණීමට හැකිවිය. එහි මහත්මියගේ කාරුණික මගපෙන්වීම මත පලවන මහලේ 15 වන කාමරය වෙත අප සපැමුනෙමු. 

15 වෙනි කාමරයේ කිහිප දෙනෙක් රැඳී සිටි බැවින් හා කවුළු කිහිපයක් තිබුනිද කවුළු දෙකකින් පමණක් සර්විස් එක දෙන බැවින් ඔවුන්ට කතාකිරීම සදාචාර නොවුන බැවින් කාමර 15 හා 14 අතර හිටිය "ආරක්ෂක" මහතෙකුට අවශ්‍යතාවය පවසන ලදී. එතුමා පවසා සිටියේ "ඇඟිලි සළකුණු" ගැනීම සඳහා 14 වන කවුලුවට එන ලෙසයි. මෙහිදී පසක් උන ප්‍රථම කාරණය වූයේ "විමසීම්" අංශයේ නිලධාරිනිය හට නිසි දැනුම නොමැති බවයි. ඉන් පසුව 14 වන කව්ළුව වෙත පිවිසුනෙමු. පැය භාගයක පමණ කාලයකට පසුව කව්ලුවේ නිලධාරිනිය වෙත ළඟාවීමට හැකිවිය. එහිදී ලැබුන පිළිතුර වූයේ "ඔන්ලයින් ක්‍රමයෙන්" ඇඟිලි සලකුණු ලබා ගැනීමට දිනයක් දී ඇති නිසා ඇඟිලි සලකුණු දැන් ලබාගත නොහැකි බවත් දෙවන මහලේ 1 වන කාමරයට ගොස් "වෙනස්කිරීමක්" ලබාගන්නා ලෙසත් උපදෙස් ලැබුණි. එසේම "අමතර තොරතුරක්" ලෙස පවසා හිටියේ සියල්ල "සුහුරු" කර ඇති බැවින් අද දින (එනම් 24/07/23 දින) සිට එසේ "වෙනස් කිරීම්" සිදුනොකිරීමට තීරණය කර ඇති බවයි.

කෙසේවුවද උත්සාහය අතනොහරිමි, පාරේ අලියෙක් ගියත් ඉල්ලිය යුතුයි යන්න කුඩාකල සිට ප්‍රගුණ කල ඇති බැවින් හා "පාස්පෝටය" "කඩිනම් සේවය" යටතේ ලබා ගැනීමේ අවශ්‍යතාවය ඇති බැවින්, ඉෂ්ඨදේවතාවුන් සිහිකර, දෙවන මහලේ 1 මු කාමරය වෙත පිවිසුනෙමු. එහි 20-30 ක පමණ පිරිසක් හිටිය බැවින් අපිදු පෝලිමේ අගට එකතු උනෙමු. පෝලිම ඉදිරියන් කෙටි නොවන බැවින් හා පිටුපසින් පමණක් දිගුවෙන බැවින් හේතුව සොයා බැලීමට පෝලිමේ ඉදිරියට ගොස් කාර්යාලය වෙත හිස යොමුකලෙමි. එහිදී දකින්නට ලැබුනේ ඉතා ගාම්භීර "කිං සයිස්" කාර්‍යාලයකි. මේසයක් සුවපහසු ආසනයක්, අවශේෂ ආසන කිහිපයක් සහ අනෙකුත් කබඩ් ආදී ලෙයිය පෙයිය තිබුනිද "පාලක" මහතා ආසනයේ නොමැති බවයි. එතුමා කුමණ අවස්ථාවක හෝ ප්‍රාදූර්භූත විය හැකිය යන විශ්වාසයෙන් යුක්තව "දිනය වෙනස්කර ගත හැකිවේදෝ නොවේදෝයි" දෙගිඩියාවෙන් යුක්තව තවත් හෝරා භාගයක් පමණ ගෙවුණි.

විවිධ පුද්ගලයින් එමින් යමින් "පෝලිම" ද දිග්ගැසෙමින් පවතින අතරේ "පාලකතුමාගේ" කාර්‍යාලයට අනුබද්ධව ඊට පෙරමුණේ ඇති කාර්‍යාලයේ නිලධාරිනියක් පැමිණ "පෝලිමුන්ගෙන්" මෙසේ පෝලිම් ගැසීමට හේතු හා කරුණු මොනවාදැයි විමසන්නට යෙදුනි. ඇය පෝලිමේ ඉදිරියේ හිටි කිහිප දෙනෙක්ගෙන් පෝලිමේ පසුපසින් හිටි අපටද ඇසෙන ලෙස ප්‍රශ්ණ කල නමුදු පිලිතුරුදුන් කිසිවෙකුගේ කෙඳිරිලි හඬක්වත් නොඇසුන බැවින් අපේ වේලාව එන තෙක් රැඳෙමියි සිතා අප තවදුරටත් පෝලිමේ එකත්පස්ව පසු උනෙමු. එහිදී "නිලධාරිණියගේ" ස්ථිරසාරවූ ගාම්බීරවූ කටහඬ නැවත පිළිරැව් දුනි. එවිට ඇය ප්‍රශ්ණකර හිටියේ "තව කීදෙනෙක් ඇඟිලි සලකුණු දිනය වෙනස්කර ගැනීම සඳහා පැමිණ ඇතිද" යන්නයි. එම පැනයෙන් පස්වනක් ප්‍රීතියෙන් පිනා ගිය අප පෝලිමේ සිටම අත් ඔසොවා නිලධාරියට පෙන්වන්නට යෙදුණි. ඇයගේ කාරුණික ඉල්ලීම අනුව අප ඇය වෙත පෝලිමෙන් බැහැරව අවතීර්ණ උනෙමු.

එහිදී ඇය පවසා හිටියේ "ඔප්ෂන්" දෙකක් පවතින බවයි. පලමු "ඔප්ෂන්" එක වූයේ දැනට "සුහුරුවෙන්" දමා ඇති "ඇප්ලිකේෂන්" එක "කැන්සල්" කර පහතමාලයට ගොස් නැවත ඉල්ලුම් කලයුතු බවත් එහිදී පෙර ගෙවා ඇති රුපියල් 15 දාස් ගනන නැවත නොගෙවන බවත් එය රාජසන්තක වන බවත් වේ. මේ "එක්දින සේවය" ලබා ගැනීම සඳහා පවතින්නාවූ ක්‍රමයයි.  අඳෝමැයි, මෙවන් ක්‍රමයක් පවතින බව "සුහුරුවේ" සඳහන්ව නැත. එහි ඇත්තේ "සාමාන්‍ය" සේවය හා "හදිසි" සේවය යනුවෙන් සේවා දෙකක් පමණි. "එක්දින සේවය සඳහා කාර්‍යාලයට පැමිනෙන්න" යැයි සටහනක් "සුහුරුවේ" තිබුනේනම් අප "සුහුරුවෙන්" අයදුම් කරන්නේ නැත. ප්‍රසූතය පහව ගොස් උඩබැල්ලෙන් ඉන්නාවූ කාලය ගෙවන "සුහුරට" මෙම වචන කිහිපයද එකතු කිරීමට තවමත් අවස්ථාව ඇත. 

කෙසේ වුවද දැන් අප ප්‍රමාද වැඩිය. පාලොස්දාහස් ගනනක් රජයට දන් දීමට තරම් පිං සිතක් පහල නොවුනි. එහෙත් ඊට ගෙවීමටවන වන්දිය පිළිබඳව අදහසක් තිබුනි නම් මා පලමු "ඔප්ෂන්" එකට එකඟවන්නට ඉඩ තිබුනි. අඳෝමැයි අප දෙවන "ඔප්ෂන්" එක ලබාගතිමි. එනම් "තෙදිනක් ඇතුලත පාස්පෝර්ට් එක ලබාගත හැකි" "ඔප්ෂන්" එකයි. ඒ සඳහා "අභියාචනා ලිපියක්" පාලකගේ අභිප්‍රේරිත කාර්‍යාලයට ලබාදිය යුතුයි. එවිට පාලකගේ අභිප්‍රේරිත කාර්‍යාලයෙන් පලමු මහලේ 14 වන කාමරයට ඇඟිලි සලකුණු ගැනීම සඳහා අවශ්‍ය අවසරය ලබා දෙයි. අපට කරගත යුත්තේ එය බැවින් පස්වනක් ප්‍රීතියෙන් යුක්තව එම "ඔප්ෂන්" එක ලබා ගැනීම පිළිබඳව මා පසුවිය. මේ වනතෙක් ඉදිරියේ මුහුණ දෙන්නට සිදුවන මහා තරඟය පිළිබඳව, එනම් මේ "ඔප්ෂනයේ" ඇති අවසාන පියවර පිළිබඳව මාගේ දියණිය විසින් මා දැනුවත් නොකරන ලදී.

ඉක්බිතිව පලමු මහලේ 14 වන කාමරයට ගොස් නැවත අප එහි පෝලිමට එක්උනි. එහිදී එක් තැනැත්තියක් පෝලිමේ නොසිට හදිසියේම පැමින සේවය ලබාගත් නමුදු දෙවනමහලයේ පලමු කාමරය අසලදී සිදුවුන ආතතියේ "ක්වොන්ටම් ලීපය" මාගේ දුවණියගේ අප්‍රසාදයට පත් උන බැවින් එම පෝලිම් පැනීමේ ක්‍රියාව ඉවසා වදාරන්නට විය. පසුකල්පනාවේදී එය "එක්දින සේවයට" අදාලව ක්‍රියාවක් වන්නට ඇති බවට හිතන්නට පෙළඹුණි.

තවත් පැයක පමණ කාලයකට පසුව14 කාමරයෙන් ඇඟිලි සලකුණු ලබා ගැනීම සහ පිංතූරය ලබා ගැනීම අවසන් විය. මේ වනවිට වේලාව දහවල් 1.30 ද පසුව තිබුණි. අප පැමිණියේ උදේ 9ටයි.

හොඳම කොටස එන්නේ දැන්. දෙවන මහලේ පාලකගේ කාර්‍යාලයෙන් පාස්පෝටය ලබාගත හැකි දිනය දින දෙකකට පසුව එළඹෙන දින ලෙස දියණියට දන්වා තිබුනි. එනම් එය ඇයගේ ගණනය අනුව එළඹෙන සිකුරාදා දිනයයි. (මටනම් ෂුවර් නෑ. එය ඊළඟ සඳුදා දිනය විය හැකියි). එය කෙසේ වුවද පාලකගේ අන්තේවාසික කාර්‍යාලයේ නිලධාරිනිය පවසා ඇත්තේ "දිනකට නිකුත්කරනු ලබන්නේ පාස්පොර්ට් 50 ක් පමණ" බවත් එසේ නිකුත් කරනු ලබන පාස්පෝට් ලබා දෙන්නේ පෝලිමේ ඉන්න පලමු පනස්දෙනාට බවත් පෝලිමට උදේ හතර වෙන විටවත් පැමිණිය යුතු බවයි.

අඳෝමැයි, සුහුරුව සහ පෙරක්‍රමය "හයිබ්‍රිඩ්" කර සුහුරුවේ හදිසි සේවය පජාත කර ඇත. මා දැන් පසුවන්නේ දින කීයක් මා හට පලමු පනහට ඉඳීමේ තරඟයට සහභාගී වන්නට සිදුවේද? කියන උභතෝකෝටිකයට මුහුණ දීලාය.

කටුනායක ගුවන්තොටුපලේ වීඑෆ්එස් සේවය ඉන්දියාවට ටෙන්ඩර් කිරීමකින් තොරවම දුන්නාසේ මේ ආගමන විගමන ඔෆිස් එකත් ඉන්දියාවේ කොම්පැණියකට දෙන්නවෙන තවත් වැල්පාලමක යවන්නේද යන සැකයක් මතුඋනි.

ආගමන විගමනයේ සේවක මහතුනි මැතිණියනි! අවදියෙන් ඉන්න. ඔබගෙන් අප සේවය ලබාගන්න එන්නේ නොමිලේ නොවෙයි. ඔබලාගේ අනුකම්පාවක් අපට අවශ්‍ය නැත. පාස්පෝර්ට් එකක් නිකුත් කිරීම යනු තවත් කෙනෙක් ඔබලාට අවශ්‍ය ඉන්ධන හා බෙහෙත් වර්ග ගෙන ඒම සඳහා අවශ්‍ය විදේශ විණිමය එවීමේ පළමු අදියරයි. ඒ සඳහා නිවැරදි හා පහසු ක්‍රම සැළසීම ඔබලාගේ වගකීම වේ.

දැනට, උදේ 4ට මා වෙනුවෙන් ආගමන විගමන කාර්‍යාලයේ පලමු මහලේ 15 වන කාමරයට යා හැකි අයගෙන් "එක්ස්ප්‍රෙෂන් ඔෆ් ඉන්ටරෙස්ට්" කැඳවනු ලැබේ. මිළගණන් සහ අවශ්‍ය කොන්දේසි සමග ලංසුව මා වෙත එවන්න. 

මීට,
ආගමන විගමන කාර්‍යාලයෙ සේවාලාභියෙක්
(අන්තර්ජාලයෙන් උපුටා ගන්නා ලදී)